Nie ma powodu, aby w konstrukcjach tego rodzaju używać przecinka. Służą one do wysunięcia na pierwsze miejsce tematu zdania, który wyrażony jest bezokolicznikiem, nie formą osobową, a słowo nie pełni w nich funkcję partykuły, a nie spójnika. Ani w funkcji, ani w budowie omawianych tu wypowiedzeń nie znajduję nic, co by uzasadniało użycie przecinka po ich pierwszym składniku. Równie dobrze (czyli równie źle!) można by stawiać przecinek w innych zdaniach uwydatniających temat wypowiedzi, np. „Piotrowi to ja już nie wierzę”.