Z mojego wieku
od osoby pochodzącej z województwa lubelskiego usłyszałam z mojego wieku w miejscu, gdzie ja powiedziałabym w moim wieku. Czy jest to błąd? A może chodzi o regionalizm (osoba posługuje się np. konstrukcją kłamać kogoś)?
Pozdrawiam serdecznie
Małgorzata
18.05.2020
18.05.2020
Szanowni Państwo,od osoby pochodzącej z województwa lubelskiego usłyszałam z mojego wieku w miejscu, gdzie ja powiedziałabym w moim wieku. Czy jest to błąd? A może chodzi o regionalizm (osoba posługuje się np. konstrukcją kłamać kogoś)?
Pozdrawiam serdecznie
Małgorzata
Szanowna Pani!
Oczywiście, podana przez Panią temporalna konstrukcja z mojego wieku jest błędna w języku polskim. Ustalenie jej potencjalnego źródła nastręczyło wielu trudności. Trzeba było w związku z tym konsultować się u znawców kontaktów językowych na polsko-ukraińskim i polsko-białoruskim pograniczu. Zdaniem moim i prof. Doroty K. Rembiszewskiej z Instytutu Slawistyki PAN w Warszawie wyrażenie to mogłoby być wynikiem językowej interferencji – kontaminacją (skrzyżowaniem) zwrotów: być w moim wieku i być z tego samego / mojego roku. Skoro jednak osoba pochodzi z województwa lubelskiego, to nie można wykluczyć (!) wpływu języka ukraińskiego. Po ukraińsku powiemy Він мого віку (Vìn mogo vìku) ‘On jest w moim wieku’. Ponieważ jest to konstrukcja bezprzyimkowa, to użytkownik zaadaptował ją do polszczyzny przez dodanie przyimka z. Pomijanie w orzeczeniu imiennym słowa posiłkowego być to cecha języków wschodniosłowiańskich.
Oczywiście, podana przez Panią temporalna konstrukcja z mojego wieku jest błędna w języku polskim. Ustalenie jej potencjalnego źródła nastręczyło wielu trudności. Trzeba było w związku z tym konsultować się u znawców kontaktów językowych na polsko-ukraińskim i polsko-białoruskim pograniczu. Zdaniem moim i prof. Doroty K. Rembiszewskiej z Instytutu Slawistyki PAN w Warszawie wyrażenie to mogłoby być wynikiem językowej interferencji – kontaminacją (skrzyżowaniem) zwrotów: być w moim wieku i być z tego samego / mojego roku. Skoro jednak osoba pochodzi z województwa lubelskiego, to nie można wykluczyć (!) wpływu języka ukraińskiego. Po ukraińsku powiemy Він мого віку (Vìn mogo vìku) ‘On jest w moim wieku’. Ponieważ jest to konstrukcja bezprzyimkowa, to użytkownik zaadaptował ją do polszczyzny przez dodanie przyimka z. Pomijanie w orzeczeniu imiennym słowa posiłkowego być to cecha języków wschodniosłowiańskich.
Kazimierz Sikora, Uniwersytet Jagielloński