Zagadkowy buchalteryjny

Zagadkowy buchalteryjny
12.01.2018
12.01.2018
Szanowni Państwo,
W jednym z artykułów w Wikipedii dotyczącym chemii natrafiłem na następujące zdanie: „Przy rozpisywaniu reakcji redoks na poszczególne akty utleniania i redukcji, tradycyjnie stosuje się znak «=» dla podkreślenia, że akty te są tylko zapisem «buchalteryjnym» i nie symbolizują realnie występujących reakcji elementarnych”.
Zastanawiam się, czy zasadne jest tutaj użycie przymiotnika buchalteryjny i czy można go uznać za synonim przymiotnika umowny.
Z poważaniem
DZ
Trudno ustalić, skąd wziął się przymiotnik buchalteryjny w opisie równania chemicznego. Nie udało mi się znaleźć żadnego odpowiednika obcojęzycznego, który by nawiązywał do terminologii z zakresu księgowości. Oprócz przywołanego w pytaniu tekstu z Wikipedii nie znalazłam innych przykładów podobnego użycia interesującego nas wyrazu.
Albo mamy tu do czynienia z zapożyczeniem, do którego źródeł nie zdołałam dotrzeć (zapewne warto byłoby przejrzeć pod tym kątem naukowe teksty chemiczne pisane w obcych językach), albo z przeniesieniem znaczenia dokonanym na gruncie polskim. Trudno odgadnąć, co mogło być podstawą metafory – zapis księgowy jest, co prawda, w pewnym stopniu umowny, jednak nie to jest jego cechą podstawową. Nazwa buchalteria nie budzi skojarzeń z umownością, lecz raczej z drobiazgowością (por. wtórne znaczenie rzeczownika buchalteria ‘niepotrzebne, drobiazgowe obliczenia’).
Katarzyna Kłosińska, Uniwersytet Warszawski
  1. 12.01.2018
    Zapis buchalteryjny przy reakcji redoks to pewnie aluzja do sytuacji w księgowości (buchalterii), kiedy to jakieś działania są tylko na papierze – aby zgadzał się bilans, czyli chodzi tu o zapis czysto formalny.

    Łukasz
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego