Szanowny Panie,

przyznam, że niejasne jest dla mnie stwierdzenie o „nieurzędowości” formy żeńskiej nazwiska Zaleska. Skoro kobieta, która wyszła w Polsce za mąż za pana Kowalskiego, nazywa się Kowalska, to żona Zaleskiego przyjmie w naszym kraju nazwisko Zaleska. Ogólna zasada mówi bowiem, że jeśli nazwisko mężczyzny ma formę przymiotnika kończącego się na -ski, -cki, -dzki (np. Kowalski, Białobłocki, Sieradzki), to kobieta przyjmuje nazwisko w naturalnej przymiotnikowej formie żeńskiej, tzn. Kowalska, Białobłocka, Sieradzka.

Wyjątek od tej zasady dotyczy sytuacji, kiedy kobieta wychodzi za mąż za Polaka, którego nazwisko kończy się -ski, -cki, -dzki, za granicą i w miejscowych dokumentach (np. w akcie ślubu cywilnego, w obcym paszporcie) zostaje wpisana oryginalna („męska”) forma nazwiska. To samo dotyczy nazwiska córki, której dane zostają zarejestrowane poza granicami Polski. Są to jednak wypadki wyjątkowe. W polszczyźnie takie nazwiska są wówczas traktowane jako obce (por. np. Wanda Rapaczynski, Emily O’Hara Ratajkowski).

Łączę pozdrowienia