W tekstach specjalistycznych z dziedziny matematyki i nauk pokrewnych normą jest dopisywanie po dywizie końcówek fleksyjnych (poprzedzonych zakończeniem rdzenia) do zmiennych, które mają „formę” liczebników porządkowych, por. n-ty, j-ta, k+1-szy itd. Nie ma zatem przeciwskazań, by do zmiennych dodawać pełne morfemy gramatyczne (słowotwórcze i fleksyjne), jak np. -arny w mianowniku i w przypadkach zależnych (ang. -ary, z łac. -ārius; przyrostek o ogólnym znaczeniu: „odnoszący się do…, związany z…”). Potwierdza to zresztą uzus, por. np.
Z każdym kodem jednoznacznie dekodowalnym możemy skojarzyć drzewo D-arne.
Asocjacja binarna ze swoją uproszczoną notacją i pewnymi dodatkowymi własnościami (takimi jak możliwość ustalania kierunku nawigowania, kwalifikatorów, związków agregacji czy kompozycji) jest specjalnym rodzajem asocjacji n-arnej (dla n = 2).