Występująca w wielu wyrazach złożonych cząstka piro- || pyro- wywodzi się z greckiego słowa pyr ‘ogień’, a oznacza coś, co ma związek z ogniem, wysoką temperaturą lub gorączką. Mamy w języku polskim sporo wyrazów z tym elementem, np. piroelektryczność ‘zjawisko pojawiania się ładunków elektrycznych na ściankach niektórych kryształów pod wpływem zmian temperatury’, piromania ‘chorobliwa żądza podpalania’ (definicje za Uniwersalnym słownikiem języka polskiego).
Zwykle piszemy piro-, Wielki słownik ortograficzny PWN podaje kilkadziesiąt wyrazów z tą cząstką. Jest wprawdzie kilka wyjątków, ale w częstszym użyciu jest tylko wyraz pyralgina ‘lek przeciwbólowy i przeciwgorączkowy’. Inne wyrazy albo są bardzo rzadkie, np. pyrheliograf, albo pochodzą od angielskich nazw handlowych, np. pyroceram.
Wniosek: powinno być antypiretyk.