W nazwach asystentka prezesa i główna księgowa nie ma nic złego, ale niektóre osoby odbierają je jako mniej prestiżowe. Nazywanie kobiety asystentem prezesa albo głównym księgowym też nie jest sprzeczne z duchem polszczyzny, ale brzmi bardzo oficjalnie, wręcz urzędowo. Nie da się sformułować jednoznacznej wskazówki tak, aby nikogo nie urazić, gdyż ludzie są różni i – jak widać – w swoich opiniach podzieleni. Trzeba pamiętać, do kogo się mówi lub pisze, i odpowiednio dobierać słowa. Czyli „grzeczność wszystkim należy, lecz każdemu inna” – jak mówił Sędzia do pana Tadeusza.