Awista (częściej w formie a vista) nie jest rzeczownikiem, a więc np. do krzyżówki w zasadzie się nie nadaje. Zazwyczaj pełni funkcję przymiotnika, np. rachunek (wkład, lokata) a vista, rzadziej przysłówka, np. tłumaczyć a vista (tu oczywiście w przenośnym znaczeniu).
Co do multum można się spierać. Moim zdaniem jest to zaimek liczebny nieokreślony (taki jak dużo lub wiele, tyle że nieodmienny) i tak go opisałem w Innym słowniku języka polskiego PWN, por. podany tam przykład: „Inżynierów było u nas multum (=dużo, wielu), ale tylko dwóch miało dyplomy”. Jako zaimek liczebny figuruje multum również w Uniwersalnym słowniku języka polskiego PWN pod red. prof. Dubisza. Wyobrażam sobie jednak, że ktoś mógłby multum uznać za rzeczownik rodzaju nijakiego. Można by nawet powołać się na potoczne takie multum jako argument w sprawie: takie łączy się przecież z rzeczownikami, a nie z zaimkami liczebnymi.