bóber

bóber
14.11.2007
14.11.2007
Witam!
Zastanawia mnie pochodzenie związku mięta z bóbrem i znaczenie słowa bóbr (bober?) w tym kontekście. Czy mogliby to Państwo wyjaśnić?
Pozdrawiam
Nie znam wyrażenia mięta z bóbrem, nie znalazłam go również w żadnym z dostępnych mi materiałów źródłowych, nie wiem nawet, co ono znaczy (np. groch z kapustą znaczy co innego niż kapusta z grochem; pierwsze wyrażenie jest synonimem nieporządku, drugie – nazwą znakomitego dania staropolskiego).
Dobrze natomiast jest udokumentowany wyraz bóber, występujący także w formach bober, bóbr – jako regionalne określenie ogólnopolskiej nazwy botanicznej Vicia Faba ‘bób’; tzw. słownik warszawski podaje m.in. przysłowie „Z bóbrem po Pociejowie chodzi”. Zdaniem Andrzeja Bańkowskiego (por. Etymologiczny słownik języka polskiego, t. 1, s. 63) bóber to eufemizm używany zamiast ściśle związanego z magią ludową słowa bób. Bób natomiast to nazwa ogólnosłowiańska, kontynuant praindoeuropejskiego *bhab-o-s. W polszczyźnie znana jest także we frazeologizmach (za)dać komu bobu ‘dać się komu we znaki’, czegoś jest jak bobu ‘jest bardzo dużo’.
Krystyna Długosz-Kurczabowa, Uniwersytet Warszawski
  1. 14.11.2007
    Jeśli można, chciałabym zabrać głos w sprawie mięty i… tego drugiego. No właśnie, w pytaniu i odpowiedzi Pani Profesor Krystyny Długosz-Kurczabowej zaskoczyła mnie pisownia bóbru/bobru. Znałam to tylko jako miętę z bubrem. Wpisałam więc szybciutko w Google tę „moją\'\' pisownię i z ulgą znalazłam 134 wystąpienia (nb. przy próbie wpisania mięty z bóbrem usłużne Google zapytały natychmiast, czy chodzi mi o miętę z żubrem). Czy możliwe więc, że obie pisownie są poprawne? Znaczenie – sądząc z kontekstów – jest jedno (\'betka, bagatelka, bułka z masłem\'). I czy naprawdę jadano u nas kiedyś miętę z bobem – w proporcjach wskazanych przez szyk?!?
    Serdecznie pozdrawiam Redakcję i wszystkich bobrujących,
    Maria Derwich
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego