Nazwa budrysówka ‘długa kurtka w stylu sportowym, z kapturem, zwykle zapinana na kołki, noszona zarówno przez panie, jak i przez panów’ pojawiła się w polszczyźnie w latach 60. XX wieku. Została utworzona od rzeczownika budrys ‘żartobliwie o Litwinie’, utworzonego od imienia Budrys (spopularyzowanego przez A. Mickiewicza w utworze Trzech Budrysów).
Nazwy własne dość często stają się podstawą nazw strojów, czapek, np. po wizycie w Polsce w 1967 r. de Gaulle’a zapanowała moda na degolówki – czapki kroju wojskowego kepi francuskiego; później noszono leninówki, tzn. czapki z daszkiem podobne do tej, jakie nosił Lenin. Warto też przypomnieć nazwę maciejówka ‘okrągła, płaska czapka z granatowego lub szarego sukna ze skórzanym daszkiem’ – utworzoną od imienia Maciej, oraz batorówka ‘wysoka, okrągła czapka z piórem noszona za czasów Stefana Batorego i później’.