Chłopczyna rzadko jest ta, dużo częściej ten. Oboczność rodzajów typu męski – żeński dotyczy licznej grupy rzeczowników ekspresywnych, wyrażających dezaprobatę, np. fajtłapa, oferma, lub politowanie, np. chłopczyna, sierota. Rzeczowników z obocznością męski – nijaki jest mniej, może dlatego, że rodzaj nijaki na pozór odbiera płeć, a np. dziadunio nienacechowany co do płci wydaje się nam czymś dziwnym. Owszem, mówimy panisko i chłopisko (częściej to niż ten), a nawet matczysko i kobiecisko (wyłącznie to), ale poza rzeczownikami na -isko (-ysko) oboczność rodzaju nijakiego i jakiegoś innego jest rzadka, trafia się nieregularnie w wypadku wyrazów słabo przyswojonych, np. emu czy karibu.