chociaż/choć – to (jednak)
Witam,
chciałbym zapytać, czy zastosowana poniżej konstrukcja jest poprawna?
„Chociaż nie lubił ziemniaczków, tak u babci zjadał je bez marudzenia”.
„Choć za nim nie przepadał, tak musiał przyznać, że był on jedynym człowiekiem, na którym mógł polegać”.
Nigdzie nie mogę znaleźć informacji o konstrukcji „Choć/Chociaż..., tak”, jednak zdania są zrozumiałe i brzmią naturalnie. Dlatego zastanawiam się, czy jest to poprawna konstrukcja.
Byłbym wdzięczny za odpowiedź.
Pozdrawiam
Chociaż i choć wymagają – jako składnik spójnika skorelowanego – drugiego członu w postaci: to (jednak). Napiszemy zatem poprawnie:
- Chociaż nie lubił ziemniaczków, to (ewentualnie: to jednak) u babci zjadał je bez marudzenia.
- Choć za nim nie przepadał, to (ewentualnie: to jednak) musiał przyznać, że był on jedynym człowiekiem, na którym mógł polegać.