czasowniki z przyrostkiem -ną-

czasowniki z przyrostkiem -ną-
26.11.2004
26.11.2004
Kwitł, kwitnął; wiądł, więdnął; sechł, schnął; głuchł, głuchnął – tu są poprawne obie formy. Zawilgł, pękł, zdechł, tęchł, chłódł – tu tylko krótkie. Ciągnął, stęknął, westchnął, kopnął, parsknął, nacisnął – tu tylko długie. Nieraz nie potrafię ocenić, czy wolno jakiejś użyć (np. bladnął) albo – czy należy poprawić (np. brzydnął). Czy istnieje jakieś kryterium prostsze niż zaglądanie za każdym razem do słownika?
Nie ma ścisłych zasad rządzących odmianą czasowników z przyrostkiem -ną-, są tylko pewne prawidłowości, oto najważniejsze:
1) Czasowniki mające samogłoskę przed tym przyrostkiem, np. ginąć, plunąć, mają tylko formy z -ną-.
2) Czasowniki dokonane, w których przyrostek oznacza jednokrotność czynności, zwykle zachowują -ną-, np. dmuchnąćdmuchnął, dźwignąćdźwignął (tu są wyjątki, np. prysnąćprysnął a. prysł, klęknąćklęknął a. klękł).
3) Czasowniki niedokonane mają – jako podstawową – formę bez -ną-, np. gasnąćgasł, puchnąćpuchł (możliwe też gasnął, puchnął). To samo dotyczy pochodzących od nich czasowników dokonanych, np. zgasnąćzgasł, spuchnąćspuchł (i tu możliwe zgasnął, spuchnął).
Jednak użycie tego typu czasowników jest bardzo trudne do scharakteryzowania, toteż przyjmuje się następujące zasady ich odmiany:
1) O użyciu określonej formy decyduje głównie zwyczaj językowy.
2) W razie wątpliwości czasowniki dokonane odmieniamy, zachowując -ną-, zaś niedokonane – pomijając ten przyrostek.
Jan Grzenia, Uniwersytet Śląski
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego