dębu Bartek
Witam,
moje pytanie odnosi się do podziału rzeczowników, a konkretniej ich odmiany przez przypadki. Jak wiemy w l.poj. r. m. rzeczowniki żywotne odmieniają się w dopełniaczu inaczej niż nieżywotne. W związku z tym pojawiły się u mnie dwie wątpliwości:
1. Czy imiona są rzeczownikami z zasady żywotnymi?
2. Co w przypadku, gdy nosicielem imienia jest przedmiot, np.: Dąb "Bartek". Czy wpływa to na ich odmianę w dopełniaczu, i musimy brać ten fakt pod uwagę przy odmianie?
Pozdrawiam
Imiona ludzi i zwierząt są rzeczownikami żywotnymi. W wypadku imion męskich forma biernika jest równa dopełniaczowi, por. M. Bartek, D. Bartka, B. Bartka.
Problem z wyrażeniem dąb Bartek wynika ze zjawisk składniowych. Otóż w wyrażeniach, które stanowią połączenie wyrazu pospolitego i nazwy własnej i każdy z tych wyrazów może mieć inny rodzaj gramatyczny, odmianie w przypadkach zależnych w liczbie pojedynczej i mnogiej podlega tylko wyraz pospolity, natomiast nazwa własna pełni funkcję przydawki i ma postać mianownika, por.
M. dąb Bartek, kino Skarpa, opera „Straszny dwór”, zakłady Ursus
D. dębu Bartek, kina Skarpa, opery „Straszny dwór”, zakładów Ursus
B. dąb Bartek, kino Skarpa, operę „Straszny dwór”, zakłady Ursus
Ms. (o) dębie Bartek, kinie Skarpa, operze „Straszny dwór”, zakładach Ursus
