Można by pomyśleć, że nazwa diecezji pochodzi z czasów, gdy Praga nie była jeszcze dzielnicą Warszawy. Tak jednak nie jest: internetowa strona diecezji informuje, że powstała ona w 1992 roku. Czytamy tu też: „Diecezja Warszawsko-Praska obejmuje prawobrzeżną Warszawę i tereny w widłach Wisły i Bugu”. Jak widać, nazwa diecezji nie składa się z członów równorzędnych, stąd jednak nie wynika, że powinna mieć zapis łączny, bezdywizowy. Pochodzi przecież od nazwy Warszawa-Praga, pisanej (od niedawna) z dywizem, a w takim razie sama powinna mieć dywiz, por. analogiczne przymiotniki od nazw złożonych, np. Golub-Dobrzyń, skąd golubsko-dobrzyński.
Na przywołanej stronie internetowej spotykamy zapis Diecezja Warszawsko-Praska, w którym nie obecność dywizu powinna budzić niepokój, ale użycie wielkich liter. W słownikach ortograficznych PWN (zob. par. [128]) czytamy, że „nazwy okręgów administracyjnych współczesnych i historycznych, wyodrębnionych w strukturach kościelnych i państwowych” (a więc także nazwy diecezji) należy pisać małymi literami. Poprawnym zapisem nie jest więc Diecezja Warszawsko-Praska, ale diecezja warszawsko-praska.
Kłopotów byłoby mniej, gdyby nazwa diecezji pochodziła jedynie od słowa Praga, tzn. brzmiała diecezja praska.