dopełniacz partytywny
jakim przypadkiem rządzą czasowniki wrzuć lub dodaj. Byłam pewna, że przynależy im dopełniacz – „Wrzuć piłkę do kosza”, „Dodaj sumę składników do…”, a tu w słowniku języka polskiego (PWN) widzę „Dodaj cukru/soli do zupy”? Dlaczego miejscownik i kiedy go stosować – w zaprzeczeniu jest oczywisty – „Nie dodawaj sumy”, „Nie wrzucaj piłki', ale w twierdzeniu? Od kiedy i dlaczego? Nie znalazłam nic na ten temat w uchwałach Rady Języka Polskiego – więc skąd ta zmiana?
Tatiana Kwaśniewska
17.03.2011
17.03.2011
Witam, jakim przypadkiem rządzą czasowniki wrzuć lub dodaj. Byłam pewna, że przynależy im dopełniacz – „Wrzuć piłkę do kosza”, „Dodaj sumę składników do…”, a tu w słowniku języka polskiego (PWN) widzę „Dodaj cukru/soli do zupy”? Dlaczego miejscownik i kiedy go stosować – w zaprzeczeniu jest oczywisty – „Nie dodawaj sumy”, „Nie wrzucaj piłki', ale w twierdzeniu? Od kiedy i dlaczego? Nie znalazłam nic na ten temat w uchwałach Rady Języka Polskiego – więc skąd ta zmiana?
Tatiana Kwaśniewska
Czasowniki wrzuć i dodaj łączą się zasadniczo z biernikiem, ale w pewnych kontekstach przyłączają tzw. dopełniacz partytywny (dopełniacz, nie miejscownik). Przekazuje on informację, że daną czynnością (wrzuceniem, dodaniem) objęta jest tylko część czegoś, por. „Wrzuć cukier do zupy” (cały dostępny) i „Wrzuć cukru do zupy” (trochę).
Mirosław Bańko, Uniwersytet Warszawski
