dwie sprawy
Drugie pytanie, jakie mnie nurtuje, to jaka powinna być końcówka w bierniku dla słowa surfaktant. Np. „Do roztworu dodano 10 gram surfaktanta” czy „…surfaktantu”?
23.02.2011
23.02.2011
Czy do języka polskiego weszło wyrażenie clue sprawy? Kilkukrotnie się z nim spotkałem w znaczeniu 'meritum sprawy', 'istota rzeczy'. Drugie pytanie, jakie mnie nurtuje, to jaka powinna być końcówka w bierniku dla słowa surfaktant. Np. „Do roztworu dodano 10 gram surfaktanta” czy „…surfaktantu”?
Clou (nie clue) występuje z dopełniaczem, często w wyrażeniu clou problemu. Myślę, że i clou sprawy jest właściwym połączeniem.
O surfaktancie chyba pierwszy raz od Pana usłyszałem. Nazwy substancji o zakończeniu -ant powinny ze względu na swoje znaczenie mieć dopełniacz na -antu, ale niektóre – może pod wpływem nazw osobowych tak samo zakończonych (np. doktorant, emigrant, ministrant) – przyjmują zakończenie -anta. Uniwersalny słownik języka polskiego PWN podaje dopełniacze antyperspirantu, dezodorantu, toksykantu, ale defolianta, a Wielki słownik wyrazów obcych PWN jest z nim tylko częściowo zgodny, gdyż daje dopełniacz antyperspiranta. W internecie forma surfaktantu ma przewagę nad formą surfaktanta. Myślę, że w tej sytuacji należy używać pierwszej, ale akceptować obie.
O surfaktancie chyba pierwszy raz od Pana usłyszałem. Nazwy substancji o zakończeniu -ant powinny ze względu na swoje znaczenie mieć dopełniacz na -antu, ale niektóre – może pod wpływem nazw osobowych tak samo zakończonych (np. doktorant, emigrant, ministrant) – przyjmują zakończenie -anta. Uniwersalny słownik języka polskiego PWN podaje dopełniacze antyperspirantu, dezodorantu, toksykantu, ale defolianta, a Wielki słownik wyrazów obcych PWN jest z nim tylko częściowo zgodny, gdyż daje dopełniacz antyperspiranta. W internecie forma surfaktantu ma przewagę nad formą surfaktanta. Myślę, że w tej sytuacji należy używać pierwszej, ale akceptować obie.
Mirosław Bańko, Uniwersytet Warszawski
