dwuczęściowe tytuły książek
18.07.2007
18.07.2007
Jakim znakiem interpunkcyjnym oddziela się części tytułów takich jak Prymas. Trzy lata z tysiąca, Zathura – Kosmiczna przygoda czy Aniołki Charliego: Zawrotna szybkość? Na plakacie często są to dwie linie bez znaków interpunkcyjnych, różniące się czcionką. W tekstach spotyka się kropkę, pauzę, dwukropek. Czy ten znak jest CZĘŚCIĄ tytułu (tzn. czy piszemy wg ogólnych zasad zawsze tak samo, czy wg konkretnego przypadku, raz tak, a raz siak?).Obawiam się, że „raz tak, a raz siak”, co widać po tym, że te same książki w katalogach różnych bibliotek mają różne zapisy. Jedna biblioteka – a także np. jeden autor w swojej bibliografii – powinni się jednak trzymać raz wybranej zasady. Osobiście stosowałbym kropkę.
Zróżnicowanie pisowni dwuczęściowych tytułów może mieć czasem uzasadnienie merytoryczne. Posłużę się tu fikcyjnymi przykładami: Białe – czarne (myślnik podkreśla przeciwieństwo członów), Dwoje ludzi: ona i on (dwukropek jest zapowiedzią wyliczenia), Stubarwna tęcza. Szkice o poezji Miklasińskiego (kropka upodrzędnia drugi człon tytułu). Kiedy jednak nie wchodzą w grę czynniki tego rodzaju, najbezpieczniej jest używać kropki między dwoma członami tytułu.
Zróżnicowanie pisowni dwuczęściowych tytułów może mieć czasem uzasadnienie merytoryczne. Posłużę się tu fikcyjnymi przykładami: Białe – czarne (myślnik podkreśla przeciwieństwo członów), Dwoje ludzi: ona i on (dwukropek jest zapowiedzią wyliczenia), Stubarwna tęcza. Szkice o poezji Miklasińskiego (kropka upodrzędnia drugi człon tytułu). Kiedy jednak nie wchodzą w grę czynniki tego rodzaju, najbezpieczniej jest używać kropki między dwoma członami tytułu.
Mirosław Bańko, PWN