Zacytowane w pytaniu zdania można zamknąć kropką lub dwukropkiem. Ogólnie biorąc, dwukropek jest sygnałem, że następuje po nim wyliczenie lub rozwinięcie czegoś. Jeśli to wyliczenie lub rozwinięcie jest krótkie i zamyka się w granicach tego samego zdania, to użycie dwukropka jest całkiem uzasadnione (kropka byłaby gorszym pomysłem). Jeżeli natomiast jest ono długie, zwłaszcza wielozdaniowe, to dla jasności dobrze jest wyodrębnić je w osobnym akapicie. Poprzedni akapit kończy się wówczas słowami typu „Sąd zważył, co następuje”, po których można umieścić kropkę albo dwukropek.
Czy po dwukropku należy pisać małą literą? Owszem, jeśli kontynuuje się to samo zdanie. Jeśli natomiast tekst przytoczony po dwukropku jest wielozdaniowy, to rozpoczynamy go wielką literą (i dla jasności w nowym akapicie, por. wyżej). Wyjątkiem jest oczywiście sytuacja, w której tekst po dwukropku jest cytatem z czyjejś wypowiedzi, rozpoczynającym się w środku cytowanego zdania. Zgodnie z zasadami przytaczania cytatów opuszczenie początku cytowanego zdania zaznaczamy wówczas wielokropkiem w nawiasie okrągłym lub kwadratowym.