Można napisać Grek obywatel (jak lekarz chirurg) albo Grek-obywatel (jak powieść-rzeka). Wprawdzie zasady ortografii ograniczają pisownię z dywizem do konstrukcji współrzędnych, takich jak człowiek-koń (o centaurze), ale praktyka językowa, o czym wielokrotnie pisaliśmy w poradni, jest inna.
Można wreszcie napisać Grek – obywatel, czyli z myślnikiem (długość kreski jest tu mniej istotna, ważniejsze, aby miała spacje po bokach). Pisowni takiej użyjemy, gdy nie jest naszym zadaniem stworzenie nowej nazwy (choćby doraźnej), lecz przypisanie jej referentowi jakichś cech.
Żeby nie układać zdań o starożytnych Grekach (w czym nie czuję się pewnie), zilustruję różnicę innymi przykładami:

Czego się dowie z poradni PWN student polonista?
Czego się dowie z poradni PWN przeciętny student – prawnik, psycholog lub polonista?