O pochodzeniu fochów pisze A. Bańkowski w Etymologicznym słowniku języka polskiego, ale rozumiem, że nie o pochodzenie Pani chodzi, tylko o odmianę. Otóż fochy nie mają liczby pojedynczej, więc wnioskowanie o ich rodzaju w lp na podstawie końcówki -ów jest czystą spekulacją. Zresztą są rzeczowniki dwuliczbowe, z dopełniaczem lm na -ów, nie mające bynajmniej rodzaju męskiego, np. adagio – adagiów, a poza normą beza – bezów (zgodnie z normą pięć bez). Warto wspomnieć też o parze nuda – nudy, która wprawdzie nie tworzy opozycji liczbowej, gdyż formy te są używane zamiennie w tym samym znaczeniu, niemniej jednak pokazuje, że -ów nie musi wskazywać na rodzaj męski, por. nudów.