Sufiks -ować – produktywny we współczesnej polszczyźnie – tworzy regularnie czasowniki odrzeczownikowe. Pod względem słowotwórczym (systemowym) trudno więc czasownikowi gronować cokolwiek zarzucić. Podobnie zresztą jak i czasownikowi klastrować, który jest przykładem tzw. czasownikowych derywatów tautologicznych, czyli obcych czasowników dostosowanych do form polskich bezokoliczników za pomocą formantów paradygmatycznych (najczęściej flektywu -ować, rzadziej -ać, -ić), por. też np. haltować (od niem. halten ‘zatrzymywać’), coachować (od. ang. coach ‘trenować’), lajkować (od ang. like ‘lubić’) czy szprechać (od niem. sprechen ‘rozmawiać, gadać’).
Niemniej należy rozważyć, czy wprowadzony do tekstu neologizm gronować będzie właściwie rozumiany przez czytelników, którzy dotychczas w podobnym kontekście znaczeniowym spotykali czasownik klastrować. Jeśli analiza ta wypadnie pozytywnie, warto przy pierwszym wystąpieniu czasownika gronować napisać – np. w przypisie lub nawiasie – że jest on użyty w znaczeniu klastrowania.