Przyrostki słowotwórcze -ista || -ysta, -arz oraz -owiec tworzą w polszczyźnie m.in. nazwy osobowych wykonawców form muzycznych (słowno-muzycznych) i sceniczno-estradowych. W przypadku nazw muzyków grających na określonym instrumencie dominuje formant -ista || -ysta, por. akordeonista, alcista, altowiolista, bandżysta, basista, fagocista, flecista, gitarzysta, pianista, saksofonista itd. Wśród nazw instrumentalistów formant -arz jest bardzo rzadki. Rzeczownik bębniarz jest potocznym odpowiednikiem perkusisty. Forma harmonijkarz (grający na harmonijce ustnej) jest taka, a nie inna, by odróżniała się od formy harmonista (grający na harmonii). Trudno jednak wytłumaczyć wariantywność harfiarz – harfista. Znaczeniowo są to synonimy. Nie jest prawdą, jakoby rzeczownik harfiarz oznaczał tylko osobę grającą na harfie folkowej (instrumencie charakterystycznym dla ludowych kultur muzycznych Irlandii i Walii), a harfista odnosił się wyłącznie do osoby grającej na harfie koncertowej. Forma harfista występuje statystycznie częściej. Została odnotowana już w słowniku autorstwa S. B. Lindego (1807–14). Forma harfiarz albo arfiarz pojawiła się dopiero w tzw. słowniku warszawskim (1900–1927), choć niewątpliwie była używana wcześniej, por. „Za harfiarzami tu wejdą rycerze/ I nas zabiją, i wytną harfiarzy” (J. Słowacki, Lilla Weneda).
Do wyjaśnienia sprawy nie przybliżają nas również zasady słowotwórcze, które mówią, iż formant -ista || -ysta urabia derywaty od podstaw zapożyczonych, podczas gdy formanty -arz oraz -owiec łączą się z podstawami rodzimymi. W interesującym nas polu znaczeniowym można spotkać liczne odstępstwa od tych reguł, por. countrowiec, heavymetalowiec, hiphopowiec, kabareciarz. Być może jedyne wytłumaczenie – choć należy wyraźnie podkreślić, iż to tylko hipoteza – jest takie, że odrzeczownikowe nazwy wykonawców form muzycznych i sceniczno-estradowych z formantem -ista || -ysta mają charakter bardziej terminologiczny, natomiast te z formantami -arz i -owiec odbierane są raczej jako nacechowane potocznie i środowiskowo. Stąd być może narodziło się mylne przekonanie, że osoba grająca na harfie w orkiestrze symfonicznej to harfista (harfistka), a instrumentalista grający na harfie celtyckiej, instrumencie uproszczonym i mniejszych rozmiarów w porównaniu z jego koncertowym odpowiednikiem, to harfiarz (harfiarka).