Rosyjski wyraz čaj (por. też polski czajnik, dawniej ‘naczynie do parzenia herbaty’, współcześnie 'naczynie do gotowania wody') jest zapożyczeniem z języka północnochińskiego čha ‘herbata’, čha-ye ‘liście herbaty’. Wyraz znany w wielu językach, m.in. tur., mong., bułg., serb., chorw., słoweń, ukr., rum. Natomiast zachodnioeuropejska nazwa łac. herba the (stąd pol. herbata), por. hol. thee, ang. tea, franc. thé, niem. Tee, włos. té, hiszp. té, szwedz. te, również wywodzi się z języka chińskiego, lecz z jego odmiany południowej. Obie nazwy są więc genetycznie związane z językiem chińskim, ale nie wywodzą się z jednego źródła etymologicznego. Podobnie nie mają wspólnego źródła etymologicznego podane angielskie nazwy herbaty.
Pozdrawiam serdecznie