Cząstka homo- jest pochodzenia greckiego i jeśli łączona jest z wyrazami rodzimymi, może to dawać efekt pewnego niezharmonizowania. Wyrazów o czątkach mieszanych, polsko-obcych, jest jednak coraz więcej i współczesnych Polaków mniej one rażą niż dawniej. Myślę więc, że homozwiązek i homomałżeństwo mogą być używane, jeśli potrzeba skrótu jest tak duża, że to uzasadnia. Por. też inne przykłady hybryd językowych z inicjalnycm homo-, wymienione w książce Przejawy internacjonalizacji w słowotwórstwie współczesnej polszczyzny K. Waszakowej: homoigrzyska, homolewica, homotata.
Odpowiedź na drugie Pani pytanie – mianowicie, czy wymienione wyrazu to zrosty – może być dwojaka: (1) tak, bo ich cząstki są połaczone bezafiksalnie, a homo ma określone znaczenie leksykalne i pod tym względem jest bliskie członom wyrazów złożonych; (2) nie, gdyź homo raczej nie występuje samodzielnie i pod tym względem jest podobne do przedrostków. Moc zastrzeżenia uczynionego w punkcie (2) będzie zapewne słabnąć, gdyż coraz więcej cząstek wyrazowych tego rodzaju występuje samodzielnie, zwykle w funkcji postpozycyjnej przydawki, por. stereofonia i dźwięk stereo, pornokasety i kasety porno i in.