Wydany krótko przed wojną słownik pod red. Lehra-Spławińskiego informuje, że jest to słowo XX-wieczne. Powstało przez sklejenie rozkaźnika hulaj (od hulać) z mianownikiem noga. Rzeczowniki powstałe od czasownika i rzeczownika nie są w polszczyźnie liczne, por. przebiśnieg, śpiwór, pucybut, bardziej zleksykalizowane od nich: drapichrust, wodzirej, gryzipiórek, z dawnych zaś np. zerwikaptur. Nie wiem, czy autorstwo hulajnogi jest komuś znane.