W języku potocznym od dawna (co najmniej od kilkudziesięciu lat) funkcjonuje przymiotnik dowciapny powstały jako celowe zniekształcenie dowcipnego. Określa osobę, która uważa się za dowcipną, ale taka nie jest. Inaczej mówiąc – ten, kto mówi o kimś innym: dowciapny, podaje w wątpliwość jego poczucie humoru. Można sądzić, że do niego nawiązuje wymyślony przez Pana czasownik dowciapkować – zdanie Dowciapkuj sobie na przerwie przynosi ocenę (negatywną) żartów osoby, do której jest kierowane. Na pewno nie jest wulgarne – jest potoczne i ma zabarwienie negatywne.