Pani major

Pani major
21.06.2018
21.06.2018
Czy można odmieniać męskie tytuły, odnosząc się do kobiety? Jako przykład podam majorze, majora, z którym spotkałem się wielokrotnie m.in. w filmach, gdzie zawsze odmieniano, co wydaje mi się cokolwiek dziwne. Choć domyślam się, że żołnierze istotnie mogliby tak mówić, bo na wojnie nie ma miejsca na dodawanie pani itd. W poradni już były podobne pytania (rozmowa z panią porucznik, o pożytkach z tzw. form żeńskich), ale nie znalazłem w nich odpowiedzi na moje pytanie.

Pozdrawiam
Istnieje całkiem spora grupa rzeczowników, które w takiej samej formie (mianownikowej) odnoszą się zarówno do kobiet, jak i do mężczyzn, czyli są nazwami żeńskimi i męskimi. Są to: dyrektor, minister, generał, major itd. – nazwy, które nie doczekały się swych oficjalnych odpowiedników w formie żeńskich (inaczej mówiąc, nazwy które nie mają swych oficjalnych odpowiedników typu dyrektorka, ministerka, generałka, majorka; podkreślam tu słowo oficjalny – potocznie bowiem niektóre z nich funkcjonują). Wyrazy te jako rzeczowniki żeńskie (ta minister, ta generał, ta dyrektor) się nie odmieniają, a zatem powiemy: Rozmawiałem z dyrektor, Porucznik wykonał rozkaz generał, Premier podziękował minister itd. Zdania z formami: majorze, majora (np. Rozmawialiśmy o majorze, Nie widziałem majora) odnoszą się do mężczyzn – formy te bowiem należą do paradygmatu męskiego.
Katarzyna Kłosińska, Uniwersytet Warszawski
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego