Ma Pani rację – w nazwie Piotruś Pan występuje imię greckiego boga Pana, które w miejscowniku przybiera formę Panie. W związku z tym najwłaściwszą formą miejscownika nazwy Piotruś Pan jest (o) Piotrusiu Panie. Jeśli wierzyć danym korpusowym (www.nkjp.pl), to jest ona równie częsta jak ta, w której element Pan ma miejscownik przynależny nazwie pospolitej pan – (o) Piotrusiu Panu. Nie wiem, w którym słowniku znalazła Pani informację o odmianie nazwy – moim zdaniem należałoby skodyfikować obie, z pierwszeństwem dla tej tradycyjnej (Piotrusiu Panie).