Szanowny Panie,
niestety, żaden ze słowników etymologicznych nie notuje etymologii zawilca. Widomo tylko, że w innych językach indoeuropejskich na oznaczenie tej rośliny używa się adaptacji określenia łacińskiego (np. ang. anemone, niem. Anemone, ros. anemon). Rzeczownik zawilec został więc utworzony najprawdopodobniej na gruncie języka polskiego. W kwestii jego etymologii można pokusić się o ostrożną hipotezę, że ma on związek z czasownikiem wić się – zawilec to zatem taka roślina która niejako wije się po ziemi. Proszę zauważyć, że zawilce tworzą zwykle duże kwiatostany, nie są dość wysokie, sprawiają więc wrażenie utkanych (uwitych) dywanów lub wianków. Inny trop kazałby łączyć ten rzeczownik z rdzeniem *vil- obecnym w rzeczowniku wilgoć. Być może zawilce pojawiające się wczesną wiosną (a zatem zaraz po roztopach) kojarzone były jako kwiaty rosnące na wilgotnym podłożu.