Nie pamiętam, aby autorzy wydawnictw normatywnych jakoś szczególnie krzywili się na to i/lub, pamiętam za to z książek moich kolegów językoznawców, że wielu z nich chętnie tego zapisu używa. Mimo to, podobnie jak Pani, oceniam go jako niezręczny i staram się go unikać.
Mam wrażenie, że w wielu sytuacjach i/lub jest w ogóle niepotrzebne i samo lub w zupełności wystarczy. Ostatecznie lub nie oznacza alternatywy wykluczającej, więc może być w szczególnych wypadkach odczytane jako i. Gdybym musiał wybierać między i/lub a i (lub), to wolałbym to drugie. Do okrągłych nawiasów w zwykłych tekstach jesteśmy przyzwyczajeni, natomiast ukośnik jest znakiem specjalnym, używanym raczej między liczbami niż wyrazami i może dlatego i/lub ciągle w nas budzi wątpliwości.