Przymiotniki monetarny i walutowy nie są synonimami. Monetarny znaczy ‘dotyczący monety, spraw związanych z kursem pieniądza’, walutowy – ‘dotyczący waluty, obiegowej jednostki monetarnej, systemu pieniężnego; także transakcji pieniężnych, giełdowych’. Żeby jeszcze bardziej wskazać na różnice, zacytujmy definicję pojęć polityka monetarna i polityka walutowa zamieszczonych w książce Instytucje gospodarki rynkowej (red. nauk. T. Włudyka, M. Smaga, LEX a Wolters Kluwer business, Warszawa 2012). Na s. 241 czytamy, że:

Polityka monetarna (inaczej pieniężna) to ‘wszelkie działania mające na celu zapewnienie stabilności cen niezbędnych do zbudowania trwałych fundamentów długotrwałego wzrostu gospodarczego’. Polityka monetarna, prowadzona przez bank centralny lub inną instytucję rządową upoważnioną do realizacji tej funkcji, ma wpływ na poziom podaży pieniądza oraz kursy walutowe

Polityka walutowa (albo polityka kursu walutowego) to z kolei

zarządzanie kursem danej waluty, czyli oddziaływanie albo celowa decyzja o zaniechaniu oddziaływania na kurs walutowy’. Jej celem jest stworzenie korzystnych warunków wymiany w handlu międzynarodowym dla krajowych przedsiębiorców, zapobieganie wzrostowi deficytu w bilansie płatniczym oraz gwałtownym i znacznym zmianom kursu waluty krajowej (zarówno jej aprecjacji, jak i deprecjacji). Chodzi więc o osiągnięcie optymalnego poziomu kursu walutowego z punktu widzenia potrzeb gospodarki krajowej i bilansu płatniczego. Polityka walutowa jest przy tym nieodłącznie powiązana z polityką pieniężną (monetarną).