Pełna wersja Korpusu Języka Polskiego PWN zawiera jedno wystąpienie interesującego Pana słowa: „Nośność idei trzeciej drogi jest niewiadoma, choć opiera się na sprawdzonej inżynierii społecznej społeczeństwa rozumianego jako wspólnota interesariuszy, czyli populacji szerszej niż tylko akcjonariusze” (W. Morawski, Socjologia ekonomiczna). Google znajduje więcej przykładów, np. na stronie zatytułowanej Encyklopedia zarządzania czytamy: „Interesariusze – są to osoby lub inne organizacje, które uczestniczą w tworzeniu projektu (biorą czynny udział w jego realizacji) lub są bezpośrednio zainteresowane wynikami jego wdrożenia. Interesariusze mogą wywierać wpływ na daną organizację”. Ten i inne przykłady internetowe pokazują, że mamy do czynienia ze słowem używanym przez ekonomistów. Charakter tych przykładów pozwala przypuszczać, że ma ono status terminu, a nie wyrazu z potocznego języka środowiskowego.
Dzięki Indeksowi a tergo do Uniwersalnego słownika języka polskiego PWN można znaleźć inne słowa podobnie zbudowane, np. akcjonariusz, funkcjonariusz, pensjonariusz, mandatariusz. Na ich tle interesariusz wydaje się słowem całkiem normalnym.