Nie ma sztywnych reguł w tłumaczeniu tego rodzaju nazw i między innymi dlatego tłumaczenie tekstów literackich jest sztuką. Można odwoływać się do nazw analogicznych, których odmiana nie budzi wątpliwości, ale często okazuje się, że więcej niż jedna możliwość jest dopuszczalna – i tak jest właśnie w podanych przez Pana przykładach. Nie podał Pan niestety nazw krain, których mieszkańcami są wymienione istoty z kosmosu, a to ułatwiłoby sprawę, gdyż analogie rysowałyby się wyraźniej. Gdybyśmy wiedzieli np., że Klingoni mieszkają w Klingonii, to moglibyśmy chcieć nazywać ich Klingończykami – przez analogię do nazw: Patagonia i Patagończyk.
Podobnie z Sulibanami. Jeśli są to mieszkańcy miasta Suliba, to będziemy odmieniać: sulubanin, sulibanie, suliban – gdyż tak zwykle tworzy się i odmienia nazwy mieszkańców miast (por. warszawianin, warszawianie, warszawian). Jeśli istoty te mieszkają na planecie Suliba, to będziemy odmieniać je tak, jak odmienia się słowo Marsjanin – Sulibanin, Sulibanie, Suliban (odmiana identyczna jak poprzednio, ale pisownia inna). Jeśli natomiast wiemy o Sulibanach, że mieszkają w kraju o nazwie Sulibia, to może nasuwać się odmiana: Suliban, Sulibanie, Sulibanów – analogicznie do Hiszpania: Hiszpan, Hiszpanie, Hiszpanów.
Co do słowa Ferengi, to najodpowiedniejsza wydaje się odmiana przymiotnikowa, jak w wypadku słowa efendi: zatem Ferengiowie jak efendiowie i Ferengich jak efendich. Dopełniacz Ferengów sugerowałby, że mianownik liczby pojedynczej brzmi Fereng lub Ferenga.
Ogólna rada na koniec: proszę uważać na to, z jakimi słowami używanymi w polszczyźnie czytelnicy będą kojarzyć tworzone przez Pana nazwy. W kręgu podejrzeń znajdują się wyrazy o podobnym znaczeniu (nazwy mieszkańców) i o podobnej budowie. Jeśli dojdzie Pan do wniosku, że proponowane nazwy nie budzą niepożądanych skojarzeń, proszę wybrać jako wzór jakiś przykład analogiczny i odmieniać neologizm konsekwentnie według tego wzoru.