Jest to oczywiście ktoś, kto uwielbia wylegiwać się i drzemać na kanapie, choć – jak sądzi wiele osób – powinien zachowywać czujność i unikać rozleniwienia. Rzecz jasna chodzi o psa.
Wyraz ten nie jest określeniem rasy, lecz wskazuje na cechę zwierzęcia. Jest to wyraz o zabarwieniu żartobliwym, znany w całej Polsce.
— Jan Grzenia, Uniwersytet Śląski
Zagadką pozostaje, dlaczego cytowany słownik podaje zakończenie formy męskoosobowej: kanapowcy. Chyba jednak wyłącznie przez pomyłkę.
— Red.
Ależ istnieje męskoosobowy rzeczownik kanapowiec. To „gatunek” polityka. Kanapowcy to członkowie partii kanapowych, czyli 'partii lub organizacji małych, pozbawionych znaczenia' (por. Inny słownik języka polskiego) – to lekceważące określenie wzięło się chyba stąd, że cała partia mogłaby się zmieścić na jednej kanapie albo że działalność partii polega głównie na toczeniu debat, albo że decyzje podejmowane są w wąskim gronie, nieoficjalnie.