kod semantyczny w profesjolekcie informatycznym
Mam pytanie do Państwa dotyczące pojęcia pochodzącego z dziedziny logiki, ale stale używanego w światku IT.
Czy poprawne jest sformułowanie „kod semantyczny” w odniesieniu na przykład do kodu HTML? Jest to forma, która kompletnie przejęła kontrolę i już nikt nie używa innych. Toczę zacięty bój z przyjacielem, który twierdzi, że jest to w pełni poprawne określenie i podaje mi definicje, które ewidentnie wskazują na pojęcie „kod poprawny semantycznie”, nieważne z której strony na nie spojrzę. A mimo to dalej króluje „kod semantyczny”, który brzmi równie źle jak „to zdanie jest gramatyczne”.
Kod semantyczny, według ludzi stosujących tę formę, to taki kod, w którym używa się znaczników dla elementów zgodnie z ustalonym wcześniej schematem/systemem/semantyką. Czyż nie jest to właśnie kod poprawny semantycznie?
12.03.2020
12.03.2020
Dzień dobry!Mam pytanie do Państwa dotyczące pojęcia pochodzącego z dziedziny logiki, ale stale używanego w światku IT.
Czy poprawne jest sformułowanie „kod semantyczny” w odniesieniu na przykład do kodu HTML? Jest to forma, która kompletnie przejęła kontrolę i już nikt nie używa innych. Toczę zacięty bój z przyjacielem, który twierdzi, że jest to w pełni poprawne określenie i podaje mi definicje, które ewidentnie wskazują na pojęcie „kod poprawny semantycznie”, nieważne z której strony na nie spojrzę. A mimo to dalej króluje „kod semantyczny”, który brzmi równie źle jak „to zdanie jest gramatyczne”.
Kod semantyczny, według ludzi stosujących tę formę, to taki kod, w którym używa się znaczników dla elementów zgodnie z ustalonym wcześniej schematem/systemem/semantyką. Czyż nie jest to właśnie kod poprawny semantycznie?
Zacznijmy od końca. W opinii Korespondenta Poradni wyrażenie kod semantyczny brzmi równie źle, jak wypowiedzenie: to zdanie jest gramatyczne. Tymczasem wypowiedzenie to jest całkowicie poprawne z punktu widzenia normy językowej. Przymiotnik gramatyczny oznacza nie tylko coś, co dotyczy gramatyki, jest związane z gramatyką (np. pojęcia gramatyczne), lecz także coś, co jest zgodne z regułami gramatyki. Możemy zatem mówić o gramatycznym zdaniu, gramatycznej wypowiedzi itd. Znaczenie to jest kodyfikowane w słownikach współczesnej polszczyzny i ilustrowane następującym przykładem: Rozprawka Haliny, chociaż gramatyczna, była zupełnie niezrozumiała.
Podobnie jest z używanym w profesjolekcie informatycznym wyrażeniem kod semantyczny/semantyczny kod. Nieustabilizowany szyk elementów tej konstrukcji pokazuje, że nie mamy do czynienia ze związkiem wyrazowym stałym w postaci wyrażenia terminologicznego, lecz ze związkiem luźnym – zwykłym połączeniem słownym, w którym przydawka wskazuje na doraźną cechę obiektu nazwanego rzeczownikiem. Jeśli znaczniki HTML są użyte zgodnie z ich przeznaczeniem, to kod jest semantyczny, a jeśli są użyte niepoprawnie lub nie są użyte w ogóle, to wówczas kod jest niesemantyczny. Opinię tę potwierdza uzus, w którym znajdujemy zdania typu:
Ten semantyczny kod jasno pokazuje, gdzie zaczyna i kończy się nagłówek (znacznik <h1>), gdzie zaczyna się i kończy akapit (znacznik <p>), gdzie zaczyna się i kończy lista numerowana (<ol>) i w którym miejscu są elementy składowe tej listy (znaczniki <li>). Z kolei powyższy niesemantyczny kod został stworzony przez nadanie zwykłemu tekstowi wyglądu nagłówka i ukształtowanie reszty tekstu przez użycie znaczników przejścia do następnej linii. Tym samym treść składa się wyłącznie z tekstu, który nie zawiera informacji o logicznej funkcji elementów, czyli gdzie zaczyna się nagłówek, gdzie akapit, a gdzie lista.
W tym użyciu przymiotnik semantyczny oznacza, że coś jest zgodne ze znaczeniem instrukcji, specyfikacji, wyrażeń języka programowania itp.
Wątpliwość Korespondenta Poradni co do poprawności omawianego tu wyrażenia bierze się zapewne z tego, iż jest ono mniej precyzyjne znaczeniowo niż konstrukcja kod poprawny semantycznie (ewentualnie: kod poprawny pod względem semantycznym). Niewątpliwie konstrukcja kod poprawny semantycznie jest precyzyjniejsza. Należy jednak pamiętać, iż jedną z podstawowych tendencji rozwojowych współczesnej polszczyzny jest tendencja do skrótu. Dlatego też wszystko, co jest krótsze, a więc wymaga mniejszego wysiłku od nadawcy i odbiorcy, będzie stawało się coraz powszechniejsze.
Reasumując, konstrukcja kod semantyczny:
1) jest utworzona poprawnie pod względem systemowym;
2) spełnia kryteria ekonomiczności i funkcjonalności środków językowych, tzn. nie utrudnia ani nie uniemożliwia komunikacji przy zachowaniu bardziej skrótowej formy;
3) jest powszechnie stosowana w odmianie mówionej i pisanej języka w wypowiedziach/tekstach kierowanych przez informatyków do informatyków,
a zatem można ją uznać za poprawną w profesjolekcie informatycznym, a więc w języku określonej grupy zawodowej. Gdyby jednak miała na szerszą skalę być używana w języku ogólnym, powinna przyjąć postać rozszerzoną (kod poprawny semantycznie), która to forma zapewnia większą precyzję znaczeniową wśród odbiorców niebędących informatykami.
Podobnie jest z używanym w profesjolekcie informatycznym wyrażeniem kod semantyczny/semantyczny kod. Nieustabilizowany szyk elementów tej konstrukcji pokazuje, że nie mamy do czynienia ze związkiem wyrazowym stałym w postaci wyrażenia terminologicznego, lecz ze związkiem luźnym – zwykłym połączeniem słownym, w którym przydawka wskazuje na doraźną cechę obiektu nazwanego rzeczownikiem. Jeśli znaczniki HTML są użyte zgodnie z ich przeznaczeniem, to kod jest semantyczny, a jeśli są użyte niepoprawnie lub nie są użyte w ogóle, to wówczas kod jest niesemantyczny. Opinię tę potwierdza uzus, w którym znajdujemy zdania typu:
Ten semantyczny kod jasno pokazuje, gdzie zaczyna i kończy się nagłówek (znacznik <h1>), gdzie zaczyna się i kończy akapit (znacznik <p>), gdzie zaczyna się i kończy lista numerowana (<ol>) i w którym miejscu są elementy składowe tej listy (znaczniki <li>). Z kolei powyższy niesemantyczny kod został stworzony przez nadanie zwykłemu tekstowi wyglądu nagłówka i ukształtowanie reszty tekstu przez użycie znaczników przejścia do następnej linii. Tym samym treść składa się wyłącznie z tekstu, który nie zawiera informacji o logicznej funkcji elementów, czyli gdzie zaczyna się nagłówek, gdzie akapit, a gdzie lista.
W tym użyciu przymiotnik semantyczny oznacza, że coś jest zgodne ze znaczeniem instrukcji, specyfikacji, wyrażeń języka programowania itp.
Wątpliwość Korespondenta Poradni co do poprawności omawianego tu wyrażenia bierze się zapewne z tego, iż jest ono mniej precyzyjne znaczeniowo niż konstrukcja kod poprawny semantycznie (ewentualnie: kod poprawny pod względem semantycznym). Niewątpliwie konstrukcja kod poprawny semantycznie jest precyzyjniejsza. Należy jednak pamiętać, iż jedną z podstawowych tendencji rozwojowych współczesnej polszczyzny jest tendencja do skrótu. Dlatego też wszystko, co jest krótsze, a więc wymaga mniejszego wysiłku od nadawcy i odbiorcy, będzie stawało się coraz powszechniejsze.
Reasumując, konstrukcja kod semantyczny:
1) jest utworzona poprawnie pod względem systemowym;
2) spełnia kryteria ekonomiczności i funkcjonalności środków językowych, tzn. nie utrudnia ani nie uniemożliwia komunikacji przy zachowaniu bardziej skrótowej formy;
3) jest powszechnie stosowana w odmianie mówionej i pisanej języka w wypowiedziach/tekstach kierowanych przez informatyków do informatyków,
a zatem można ją uznać za poprawną w profesjolekcie informatycznym, a więc w języku określonej grupy zawodowej. Gdyby jednak miała na szerszą skalę być używana w języku ogólnym, powinna przyjąć postać rozszerzoną (kod poprawny semantycznie), która to forma zapewnia większą precyzję znaczeniową wśród odbiorców niebędących informatykami.
Adam Wolański