Ortograficzny słownik ucznia (Z. Saloni i in.), chyba najdokładniejszy, jeśli chodzi o dzielenie wyrazów, nie wskazuje w haśle krajobraz miejsc podziału, co sugeruje, że autorzy akceptują wszystkie podziały wchodzące w grę, mianowicie kra-jobraz, kraj-obraz i krajo-braz. Tak samo jest w Wielkim słowniku ortograficznym PWN.
Zasady pisowni każą dzielić wyraz złożony rodzimy w miejscu złożenia (np. wodo-grzmot, nie wodogrz-mot), w wypadku wyrazów zapożyczonych wymóg ten przybiera formę zalecenia (np. lepiej foto-grafia niż fotog-rafia). Z krajobrazem jednak jest kłopot, słowo to składa się z cząstek rodzimych, ale strukturę ma obcą, bezafiksalną (inaczej niż np. w wodogrzmocie, gdzie -o- łączy wodę z grzmotem), można je traktować jako półkalkę niemieckiego Landschaft lub francuskiego paysage, w których człony Land- i pays- znaczą 'kraj'. W tej sytuacji najlepiej uznać wszystkie trzy podziały wskazane wyżej za legalne.