ksenolatria
14.04.2012
Dzień dobry.
Chciałbym się dowiedzieć, czy w j. polskim istnieje rzeczownik, który określa osobę przekładającą obcą kulturę ponad swoją. Słownik PWN wymienia ksenofila, ale on tylko „odnosi się z sympatią do cudzoziemców i cudzoziemszczyzny”, a ja mam na myśli osobę, która wręcz hołduje obcym tradycjom, odrzucając te rodzime.
Z góry dziękuję za odpowiedź.
Chciałbym się dowiedzieć, czy w j. polskim istnieje rzeczownik, który określa osobę przekładającą obcą kulturę ponad swoją. Słownik PWN wymienia ksenofila, ale on tylko „odnosi się z sympatią do cudzoziemców i cudzoziemszczyzny”, a ja mam na myśli osobę, która wręcz hołduje obcym tradycjom, odrzucając te rodzime.
Z góry dziękuję za odpowiedź.
Jeśli ksenofil wydaje się Panu za słaby, to może zdrajca, odszczepieniec lub zaprzaniec będą odpowiednie? Wprawdzie nie pokrywają się z ksenofilem znaczeniowo, ale mają wydźwięk o wiele mocniejszy, a w określonym kontekście mogą funkcjonować jako jego funkcjonalne ekwiwalenty.
Można też z cząstek obcojęzycznych złożyć „własne” słowo o pożądanym sensie: przez analogię do idolatrii narodziła mi się ksenolatria, która powinna znaczyć 'uwielbienie cudzoziemszczyzny'.
Przykład ten uświadamia, jak trudno ułożyć słowo, które byłoby rzeczywiście własne: wpisałem ksenolatria w wyszukiwarkę internetową i dostałem kilkaset wyników!
Można też z cząstek obcojęzycznych złożyć „własne” słowo o pożądanym sensie: przez analogię do idolatrii narodziła mi się ksenolatria, która powinna znaczyć 'uwielbienie cudzoziemszczyzny'.
Przykład ten uświadamia, jak trudno ułożyć słowo, które byłoby rzeczywiście własne: wpisałem ksenolatria w wyszukiwarkę internetową i dostałem kilkaset wyników!
Mirosław Bańko, Uniwersytet Warszawski
