Czasowniki łgać, zełgać, wyłgać się odmieniają się według tego samego wzorca, tzn. łgać, łżę, łżyj, łgał…, wyłgać się, wyłżę się, wyłżyj się, wyłgał się oraz zełgać, zełżę, zełżyj, zełgał… (por. np. Inny słownik języka polskiego PWN czy Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN – tu znajdziemy nawet ostrzeżenia typu „nie: łgam”, „nie: łgaj”, „nie: zełgam”).
Natomiast Nowy słownik ortograficzny PWN podaje formy oboczne wyłgam się i wyłżę się, zełgam i zełżę. Pierwszy wzór odmiany: na -ę, -esz jest umotywowany historycznie, natomiast innowacyjny model odmiany na -am, -asz, tzn. wyłgać, wyłgam…, zełgać, zełgam…, ma duże szanse na upowszechnienie, ponieważ usuwa oboczność spółgłosek g: ż, ujednolica temat czasownikowy we wszystkich formach.