li tylko
właśnie przeczytałam odpowiedź na pytanie dotyczące -li i pragnę zapytać o coś, o czym nie było mowy: skąd się wzięło używanie li w sposób następujący: „Czy jest to li tylko zabawa?”? Czy takie li tylko znaczeniowo różni się od zwykłego tylko?
Z góry dziękuję.
20.02.2003
20.02.2003
Szanowni Państwo, właśnie przeczytałam odpowiedź na pytanie dotyczące -li i pragnę zapytać o coś, o czym nie było mowy: skąd się wzięło używanie li w sposób następujący: „Czy jest to li tylko zabawa?”? Czy takie li tylko znaczeniowo różni się od zwykłego tylko?
Z góry dziękuję.
Z przyjemnością odpowiadam na Pani pytanie: znaczeniowo nie ma żadnej różnicy; jest jedynie różnica stylistyczna li tylko znaczy 'tylko', ale jest bardziej wyszukane, książkowe, archaiczne.
Oprócz -li w funkcji partykuły ‘czy’ oraz ‘jeśli’ w XIX w. pojawiło się li w funkcji przysłówkowej, w zn. ‘tylko, wyłącznie, jedynie’. Por. np. „Li do tegom go wziął” (Słownik wileński), „Zrobiłem to li tylko dla ciebie” (Słownik warszawski). Li zaczęło być modne w literaturze, zwłaszcza w poezji, por. np. „Oniż to? Żywi? Czy cienie? Jestże to jawa oczu czy li przywidzenie?” (Leopold Staff); „Te jedne li wznoszę modły, ażeby kroki Cię Twoje ku moim progom zawiodły” (Jan Kasprowicz). To przysłówkowe li współcześnie istnieje tylko w połączeniu li tylko.
Łączę pozdrowienia
Oprócz -li w funkcji partykuły ‘czy’ oraz ‘jeśli’ w XIX w. pojawiło się li w funkcji przysłówkowej, w zn. ‘tylko, wyłącznie, jedynie’. Por. np. „Li do tegom go wziął” (Słownik wileński), „Zrobiłem to li tylko dla ciebie” (Słownik warszawski). Li zaczęło być modne w literaturze, zwłaszcza w poezji, por. np. „Oniż to? Żywi? Czy cienie? Jestże to jawa oczu czy li przywidzenie?” (Leopold Staff); „Te jedne li wznoszę modły, ażeby kroki Cię Twoje ku moim progom zawiodły” (Jan Kasprowicz). To przysłówkowe li współcześnie istnieje tylko w połączeniu li tylko.
Łączę pozdrowienia
Krystyna Długosz-Kurczabowa, Uniwersytet Warszawski
