ludysta

ludysta
1.12.2014
1.12.2014
Czy znany jest Państwu przypadek odnotowania przez jakiś słownik wyrazu ludysta (przez jedno d, od słowa ludyzm, oznaczającego skłonność do bawienia się). Jeżeli nie, to czy tak utworzone słowo jeszcze mieści się w pojęciu forma potencjalna?
Nie znalazłem takiego słownika. WSWO PWN wywodzi ludyzm wprost z łacińskiego ludus 'gra, zabawa', choć prawdopodobny jest też wpływ francuskiego ludisme. Pokrewny rzeczownik oznaczający osobę oddającą się zabawie mógłby brzmieć po francusku ludiste, lecz w internetowym Le Trésor de la Langue Française Informatisé takiego słowa nie ma. W polszczyźnie, mimo że nieobecne w słownikach, można by je też uznać za formację potencjalną.
Nie ma w słownikach polskich ludysty, lecz jest luddysta – zwolennik luddyzmu, czyli niszczenia maszyn u progu rewolucji przemysłowej, postrzeganych przez robotników jako źródło zagrożenia (nazwa powstała prawdopodobnie od nazwiska jednego z uczestników tego ruchu). Na polskich stronach WWW można znaleźć przykłady żartobliwej gry słownej, w której luddyzm kontaminowany jest z ludyzmem, a także reinterpretowany przez odniesienie do słowa lud (jeden z internautów proponuje np., aby ludystami nazywać polskich parlamentarzystów, którzy chcą się przypodobać „ludowi”, inaczej – populistów).
Przykłady bawienia się słowami ludyzm, luddyzm i lud – etymologicznie nie związanymi – są same przejawem ludyzmu.
Mirosław Bańko, Uniwersytet Warszawski
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego