Problem z zaimkami użytymi w funkcji tytułów pojawił się już wcześniej, Stanisław Ignacy Witkiewicz jest bowiem autorem dramatu Oni (1920), w latach osiemdziesiątych zaś Teresa Torańska ogłosiła zbiór wywiadów pod tym samym tytułem. W obu wypadkach przyjęła się przewrotna odmiana: w Onych itd.
Gdyby zastosować tę analogię, musielibyśmy mówić: Mych lub Moich, Mymi lub Moimi. Problem w tym, że są to formy odmiany zaimka dzierżawczego mój (moja, moje). Nietrudno się domyślić, że użycie takich form musiałoby wywołać dezorientację wśród odbiorców, którzy mieliby problem z odtworzeniem mianownikowej postaci tytułu: My czy Moi, Moje albo Me? W związku z tym tytuł książki Zamiatina trzeba uznać za nieodmienny.
— Jan Grzenia, Uniwersytet Śląski
PS. Teoretycznie Mych może być dopełniaczem lm od mycha 'ekspresywnie o myszy'. Język stwarza czasem zabawne możliwości.