Partykuła – taka jak również w powyższych zdaniach – odnosi się do składnika wyróżnionego akcentem zdaniowym. W tekście pisanym jest to przeważnie składnik następujący po niej i taką właśnie sytuację mamy w zdaniu 1. Nadawca informuje w nim, że interesujące znaki drogowe znajdują się w różnych miejscach i że nie należy myśleć, iż w jego mieście ich nie ma.
W zdaniu 2 jest inaczej: trudno by akcent padał na słowo znajdują się, trzeba więc przyjąć, że jego miejsce jest albo na wyrażeniu w naszym mieście, albo na wyrażeniu znaki drogowe. W pierwszym wypadku zdanie niesie taką samą informację jak poprzednie (tylko że czyni to mniej wyraziście), w drugim informuje, że w danym mieście znajdują się różne rzeczy, m.in. interesujące znaki drogowe, choćby to mogło się komuś wydawać mało prawdopodobne.