Zasady ortografii nakazują łączną pisownię cząstki mini, jeśli poprzedza ona rzeczownik, a rozdzielną w przeciwnym wypadku, a więc minitenis, ale tenis mini. Wielu piszących jednak o tym nie wie. Nawet wydawcy nie znają obowiązującej zasady albo ostentacyjnie ją naruszają, dlatego tak dużo na rynku książek, które mają w tytule mini z błędem ortograficznym. Są wśród nich słowniki (szczęśliwie nie znalazłem ortograficznego), są i inne książki, skądinąd starannie wydane, jak np. Mini-wykłady o maxi-sprawach Leszka Kołakowskiego, tak właśnie anonsowane przez wydawnictwo Znak na jego stronie WWW.
Z zasadami ortografii rzadko się dyskutuje, ale stopień niezgodności teorii z praktyką powinien dawać ortografom do myślenia. Tytuł Miniwykłady o maxisprawach byłby teoretycznie wolny od błędu, ale trudniejszy do przeczytania, a więc mniej zrozumiały. Wydaje się, że włączenie mini- do serii przedrostków pisanych łącznie z następującym po nich rzeczownikiem – takich jak pseudo-, geo-, elektro- – nastąpiło za wcześnie. Wprawdzie zasada łącznej pisowni cząstki mini- obowiązuje już od kilkudziesięciu lat, ale – jak widać – nadal zapisy łączne wydają się piszącym nienaturalne, niezgodne z ich intencją.