Współcześnie można zaobserwować tendencję do nadużywania różnych zaimków dzierżawczych kosztem zaimka swój. Dzieje się tak głównie pod wpływem angielszczyzny, w której swój nie ma odpowiednika.

Wymienność zaimków mój i swój jest możliwa tylko wówczas, gdy przez wyraz swój jest określany – bezpośrednio lub pośrednio – rzeczownik składniowo zależny od czasownika w pierwszej osobie liczby pojedynczej, por. np.

• Lubię moją pracę albo Lubię swoją pracę.
• Kocham mojego chłopaka albo Kocham swojego chłopaka.

Należy jednak pamiętać, że w wyniku takich zamian – w niektórych kontekstach semantycznych – może powstać konstrukcja gorsza pod względem redakcyjnym, por. np.

• Mam moje motywy, lepiej: Mam swoje motywy.

A zatem w praktyce pisarskiej i redakcyjnej – jeśli tylko istnieje taka możliwość – należy dawać pierwszeństwo zaimkowi swój.

Na koniec warto dodać, że w wypadku użycia czasownika w drugiej i trzeciej osobie opisywana tu wymienność zaimków doprowadzi albo do powstania konstrukcji niepoprawnej, albo też do zmiany sensu całego zdania, por. np.

• Mój chłopak dobrze gotuje, ale nie: *Swój chłopak dobrze gotuje.
• Kochasz mojego chłopaka to nie to samo co: Kochasz swojego chłopaka.
• Spotkał się z moją dziewczyną to nie to samo co: Spotkał się ze swoją dziewczyną.