naprzeciw
chciałabym wiedzieć, które zdanie jest poprawne:
1. Wybiegła naprzeciw nam.
2. Wybiegła nam naprzeciw.
Z zapisu w słowniku wynika, że pierwsze zdanie odnosi się do sytuacji, kiedy wychodzimy naprzeciw komuś, a drugie, gdy okazujemy komuś życzliwość, pomocną dłoń. Czy rzeczywiście jest między tymi zdaniami różnica semantyczna? Czy mogą być stosowane wymiennie, jeśli kontekst dookreśla sytuację?
Dziękuję za odpowiedz.
Z poważaniem,
JK
14.02.2008
14.02.2008
Szanowna Redakcjo, chciałabym wiedzieć, które zdanie jest poprawne:
1. Wybiegła naprzeciw nam.
2. Wybiegła nam naprzeciw.
Z zapisu w słowniku wynika, że pierwsze zdanie odnosi się do sytuacji, kiedy wychodzimy naprzeciw komuś, a drugie, gdy okazujemy komuś życzliwość, pomocną dłoń. Czy rzeczywiście jest między tymi zdaniami różnica semantyczna? Czy mogą być stosowane wymiennie, jeśli kontekst dookreśla sytuację?
Dziękuję za odpowiedz.
Z poważaniem,
JK
Oba Pani zdania są poprawne, por. definicję odpowiedniego znaczenia w Innym słowniku języka polskiego PWN: „Jeśli idziemy komuś naprzeciw lub naprzeciw komuś, to…”. Następna definicja brzmi: „Mówimy, że ktoś wyszedł naprzeciw jakiejś osobie lub jej potrzebom, życzeniom, inicjatywom itp., jeśli…” i pokazuje, że w tym przenośnym znaczeniu słowo naprzeciw występuje przed rzeczownikiem.
Mirosław Bańko, PWN
