Wszystkie podane nazwy ukształtowały się w języku polskim pod wpływem łaciny. Nie zmienia tego fakt, że zapożyczenia mogły się dokonywać drogą okrężną, np. nazwa Pacyfik pojawiła się u nas jako zapożyczenie z angielskiego (Pacific Ocean, The Pacific), choć właściwym źródłem jest łacińskie Mare Pacificum.
Pozostałe nazwy też mają w polszczyźnie formę ustaloną na bazie łacińskiej od przymiotników występujących w nazwach Mare Adriaticum, Oceanus Atlanticus, Mare Balticum, na tej podstawie powstały odpowiednie nazwy w wielu językach, w tej liczbie polskie. Warto wiedzieć, że -um, -us w podanych nazwach to końcówki mianownika, a podstawą do tworzenia nowych wyrazów jest z reguły temat fleksyjny (ta część, która pozostaje po odcięciu końcówek).
Zakończenie -yk (-ik) w tych nazwach nie ma nic wspólnego z naszym przyrostkiem, który znamy z wielu wyrazów, np. koszyk, słonik.
Pozostałe nazwy morskie mają inny źródłosłów, są spolszczonymi formami nazw obcych, np. Morze Śródziemne, Morze Barentsa.