Na początku należy uczynić zastrzeżenie, że nazwa wydawcy jest elementem nieobowiązkowym w przypisach bibliograficznych czy w bibliografii załącznikowej. Jeśli decydujemy się podawać nazwę wydawcy, mamy do dyspozycji kilka konwencji zapisu. Najważniejsza jest wszakże konsekwencja w stosowaniu danego wzorca zapisu.
Po pierwsze, możemy podawać pełne nazwy wydawców, tak jak figurują one na karcie tytułowej książki, przy czym najlepiej rezygnować z wyróżnień w postaci pisma wersalikowego czy cudzysłowu, por. Wydawnictwo Naukowe Brant, Wydawnictwo Śląsk, Wydawnictwo Naukowe Impuls. Przytaczając oryginalną nazwę, pomijamy określenia typu: sp. z o.o., SA, Ltd. itp.
Po drugie, możemy skracać określenia charakteryzujące, które wchodzą w skład nazwy, np. Wyd. Nauk. PWN lub WN PWN zamiast Wydawnictwo Naukowe PWN.
Po trzecie w końcu, możemy w ogóle pomijać określenia charakteryzujące, pozostawiając wyłącznie nazwy indywidualne, np. Brant, Śląsk, Impuls. Wówczas należy także stosować powszechnie przyjęte skrótowce nazw wydawców, np. PIW (zamiast Państwowy Instytut Wydawniczy) czy WSiP (zamiast Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne).