Wyrazy obce, zapożyczone i pochodne od nich często miewają warianty w pisowni. W przypadku podanych wyrazów występuje problem z ustaleniem spolszczonej formy słowa. Można bowiem dowodzić, że utworzenie przymiotnika z polskim przyrostkiem (a więc polskiego wyrazu) powinno być konsekwentne i obejmować również zapis. Jeśli tak, właściwe byłyby formy darmsztadzki, neusztadzki. Równie zasadna jest argumentacja, że w wyniku spolszczenia przymiotnik traci podobieństwo do niespolszczonej nazwy podstawowej, przez co posługiwanie się nim staje się utrudnione (pełne spolszczenie musiałoby doprowadzić do utworzenia trudnej do akceptacji formy nojsztadzki).
A skoro problemu nie da się jednoznacznie rozstrzygnąć, należy zaakceptować obie formy: neustadzki – neusztadzki, darmstadzki – darmsztadzki.