niestety

niestety
14.07.2003
14.07.2003
Szanowna Redakcjo!
Zwracam się do Państwa z prośbą o wykładnię interpunkcji związanej z wyrazem niestety. Czy regułą na interpunkcyjny podział zdania jest tylko interpretacja piszącego i potrzeba uzyskania określonego stopnia ekspresywności? Czy ponizsze przykłady można uznać za zgodnę z tą normą?
Niestety, jestem chory.
Jestem niestety chory.

W odpowiedziach na pytania korespondentów zauważyłem jednak pewną regułę – czy wtrąconego niestety nie oddziela się (generalnie) przecinkami?
Słowo niestety odzielamy przecinkami od reszty zdania, jeśli chcemy, aby czytelnik się na nim zatrzymał, a więc zwrócił na nie uwagę. Słowem tym dajemy do zrozumienia, że oceniamy coś jako niekorzystne. Zatem obecność lub nieobecność przecinków wokół słowa niestety może być miarą niezadowolenia piszącego z tego, o czym mowa. Przy założeniu, oczywiście, że panuje on nad swoim tekstem i zna polską interpunkcję na wylot (co – niestety! – jest dosyć rzadkie).
Mirosław Bańko
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego